Czym jest stres oksydacyjny

Prawidłowo w ciele, na poziomie komórkowym istnieje równowaga pomiędzy tzw. reaktywnymi formami tlenu (czyli bardzo reaktywnymi cząstkami chemicznymi zdolnymi do uszkadzania komórek i struktur komórkowych), a antyoksydantami (czyli związkami, które je unieszkodliwiają). Stres oksydacyjny pojawia się w momencie zwiększenia stężenia reaktywnych form tlenu.
Kiedy rośnie poziom reaktywnych form tlenu?

• na skutek oddychania dymem tytoniowym;
• wystawienie na działanie niektórych substancji chemicznych np. pestycydów;
• w czasie zaburzeń oddychania;
• przy problemach z sercem – niedokrwienie;
• przy narażeniu na promieniowanie;
• w wyniku niedoboru witamin, starzenia się ciała;
• przy przyjmowaniu niektórych leków;
• z innych powodów.

Dowiedziono, że stres oksydacyjny to przyczyna, jak również czynnik zaostrzający przebieg wielu chorób, m.in.: reumatoidalnego zapalenie stawów, miażdżycy, jaskry, zaćmy, zwyrodnienia plamki żółtej, astmy, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, choroby Parkinsona, choroby Alzheimera, chorób nowotworowych.
Przed reaktywnymi formami tlenu, a także przed stresem oksydacyjnym chroni tzw. obrona antyoksydacyjna organizmu. Aktywność antyoksydantów (przeciwutleniaczy) wewnętrznych może zostać wsparta antyoksydantami dostarczanymi z zewnątrz, m.in.: witaminą C, E, kwasami omega, polifenolami zawartymi np. w zielonej herbacie, resweratrolem z czerwonego wina.