BESTPIRIN 75 mg 60 tabletek

Bestpirin 75 mg w postaci tabletek dojelitowych powlekanych jest lekiem antyagregacyjnym, to znaczy zapobiegającym zlepianiu się płytek krwi, które może być przyczyną powstawania zakrzepów w naczyniach krwionośnych.

Specjalna otoczka każdej tabletki jest odporna na działanie soku żołądkowego, rozpuszcza się dopiero w zasadowym środowisku dwunastnicy i jelita cienkiego, uwalniając kwas acetylosalicylowy, co może zmniejszyć bezpośrednie, drażniące działanie na błonę śluzową żołądka.

• zapobieganie pierwszemu zawałowi mięśnia sercowego u pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka; zapobieganie powtórnemu zawałowi mięśnia sercowego w przebiegu choroby niedokrwiennej serca

• profilaktyka występowania przejściowych napadów niedokrwiennych (TIA) i niedokrwiennego udaru mózgu u pacjenta z TIA.

• jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na substancję czynną kwas acetylosalicylowy lub którykolwiek z pozostałych składników leku

• jeśli u pacjenta występuje czynna choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy

• u pacjentów ze skazą krwotoczną

• u pacjentów z napadami astmy oskrzelowej lub katarem siennym z polipami błony śluzowej nosa w wywiadzie, wywołanymi podaniem salicylanów lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych

• w przypadku jednoczesnego stosowania metotreksatu w dawkach 15 mg na tydzień lub większych

• u dzieci do 12 lat w przebiegu infekcji wirusowych ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye`a

• u kobiet w trzecim trymestrze ciąży

• u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, wątroby i serca.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Bestpirin

Kwas acetylosalicylowy należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy w wywiadzie, u pacjentów jednocześnie stosujących leki przeciwzakrzepowe, z zaburzoną czynnością nerek lub wątroby, z nadciśnieniem tętniczym, u pacjentów odwodnionych, a także u kobiet w pierwszym i drugim trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią.

Należy zachować ostrożność stosując kwas acetylosalicylowy u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej oraz nadwrażliwością na leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne.

Kwas acetylosalicylowy ze względu na działanie antyagregacyjne może powodować wydłużenia czasu krwawienia w czasie i po zabiegach chirurgicznych (włącznie z niewielkimi zabiegami, np. ekstrakcja zęba).

Kwas acetylosalicylowy może powodować skurcz oskrzeli i wywołać napad astmy lub inne reakcje nadwrażliwości, szczególnie u pacjentów z astmą oskrzelową, przewlekłymi schorzeniami układu oddechowego, katarem siennym lub polipami błony śluzowej nosa. Ostrzeżenie to odnosi się także do pacjentów wykazujących reakcje alergiczne (np. odczyny skórne, świąd, pokrzywka) na inne substancje.

Kwas acetylosalicylowy stosowany nawet w małych dawkach zmniejsza wydalanie kwasu moczowego z organizmu. U pacjentów ze zmniejszonym wydalaniem kwasu moczowego kwas acetylosalicylowy może wywołać napad dny moczanowej.

Bardzo rzadko wystąpić może zaleganie jednej lub więcej tabletek w żołądku u pacjentów z utrudnionym opróżnianiem żołądka. Zalegające w żołądku tabletki mogą tworzyć konglomerat, wskutek zlepienia się otoczek. Powoduje to uczucie pełności w nadbrzuszu, a nawet odruchowe wymioty.

W niektórych przypadkach konieczne może być płukanie żołądka obojętnym lub lekko zasadowym roztworem.

Leki przeciwwskazane do jednoczesnego stosowania z kwasem acetylosalicylowym:

• metotreksat w dawkach 15 mg na tydzień lub większych. Zwiększenie toksycznego działania metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi – w tym z kwasem acetylosalicylowym – oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza).

Interakcje wymagające zachowania szczególnej ostrożności:

• metotreksat w dawkach 15 mg na tydzień lub większych. Zwiększenie toksycznego działania metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi – w tym z kwasem acetylosalicylowym – oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza.

• Ibuprofen. Jednoczesne stosowanie ibuprofenu antagonizuje nieodwracalne hamowanie agregacji płytek krwi przez kwas acetylosalicylowy. U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem incydentów sercowo-naczyniowych leczenie ibuprofenem może zmniejszać działanie kardioprotekcyjne kwasu acetylosalicylowego.

• leki przeciwzakrzepowe, np. pochodne kumaryny, heparyna. Jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego z lekami przeciwzakrzepowymi może powodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego: zwiększone ryzyko wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków, wynikające z wypierania leków przeciwzakrzepowych z ich połączeń z białkami osocza oraz właściwości antyagregacyjnych kwasu acetylosalicylowego.

• inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym salicylany w dużych dawkach (≥ 3 g/ na dobę) Jednoczesne stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych z kwasem acetylosalicylowym zwiększa ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy i krwawień z przewodu pokarmowego oraz uszkodzenia nerek, na skutek synergicznego działania tych leków.

• leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego z moczem, np. benzbromaron, probenecyd. Kwas acetylosalicylowy stosowany jednocześnie z lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego, powoduje zmniejszenie działania leków przeciwdnawych (konkurencja w procesie wydalania kwasu moczowego przez kanaliki nerkowe).

• Digoksyna. Jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego z digoksyną powoduje zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu, wynikające ze zmniejszonego wydalania digoksyny przez nerki.

• leki przeciwcukrzycowe, np. insulina, pochodne sulfonylomocznika . Ze względu na właściwości hipoglikemizujące oraz wypieranie pochodnych sulfonylomocznika z połączeń z białkami osocza kwas acetylosalicylowy zwiększa działanie leków przeciwcukrzycowych.

• leki trombolityczne lub inne leki hamujące agregację płytek krwi np. tyklopidyna. Stosowane jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym mogą powodować zwiększone ryzyko wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków.

• leki moczopędne stosowane jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym w dawkach 3 mg na dobę i większych. Powodują zmniejszenie działania moczopędnego poprzez zatrzymanie sodu i wody w organizmie na skutek zmniejszenia filtracji kłębuszkowej, spowodowanej zmniejszoną syntezą prostaglandyn w nerkach. Kwas acetylosalicylowy może zwiększać działanie ototoksyczne furosemidu.

• glikokortykosteroidy systemowe, z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowanego jako terapia zastępcza w chorobie Addisona, stosowane jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym Powodują zwiększenie ryzyka wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy, krwawienia z przewodu pokarmowego oraz zmniejszenie stężenia salicylanów w osoczu w trakcie kortykoterapii i zwiększenie ryzyka przedawkowania salicylanów po zakończeniu przyjmowania glikortykosteroidów.

• inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) stosowane jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym w dawkach 3 g na dobę i większych. Powodują zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego poprzez zmniejszenie filtracji kłębuszkowej, wynikające z hamowania produkcji prostaglandyn, działających rozszerzająco na naczynia krwionośne.

• kwas walproinowy. Kwas acetylosalicylowy zwiększa działanie toksyczne kwasu walproinowego, poprzez wypieranie go z połączeń z białkami osocza. Kwas walproinowy zwiększa działanie kwasu acetylosalicylowego ze względu na synergiczne działanie antyagregacyjne obu leków.

• Alkohol. Alkohol może zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego, tj. owrzodzenie błony śluzowej lub krwawienia.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.

Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

W pierwszym i drugim trymestrze ciąży lek może być stosowany wyłącznie na zlecenie lekarza.

Lek jest przeciwwskazany do stosowania w trzecim trymestrze ciąży, ponieważ może powodować przedłużenie czasu trwania ciąży, hamowanie czynności skurczowej macicy, przedwczesne zarośnięcie przewodu tętniczego u płodu. Zarówno u matki jak i u dziecka obserwuje się zwiększenie

Stosowanie leku Bestpirin z jedzeniem i piciem

Tabletki należy przyjmować doustnie, najlepiej po posiłkach, nie dzielić, nie rozgryzać, popijać dużą ilością wody.

Stosowanie leku Bestpirin w niewydolności nerek lub wątroby

Należy zachować ostrożność stosując kwas acetylosalicylowy u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby. skłonności do krwawień. W przypadku zajścia w ciążę podczas długotrwałego stosowania leku należy powiadomić o tym lekarza.

Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

W przypadku regularnego przyjmowania dużych dawek kwasu acetylosalicylowego, karmienie piersią powinno być wcześniej przerywane

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Lek Bestpirin nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Ważne informacje o niektórych składnikach leku

Lek zawiera lak czerwieni koszenilowej (E124) i glikol propylenowy, w związku z tym może powodować reakcje alergiczne oraz podrażnienia skóry.

Jak każdy lek, Bestpirin może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Skala częstości występowania działań niepożądanych:

- bardzo często – więcej niż u 1 na 10 pacjentów

- często – więcej niż u 1 na 100 pacjentów, ale mniej niż u 1 na 10 pacjentów

- niezbyt często – więcej niż u 1 na 1000 pacjentów, ale mniej niż u 1 na 100 pacjentów

- rzadko – więcej niż u 1 na 10000 pacjentów, ale mniej niż u 1 na 1000

- bardzo rzadko – mniej niż u 1 na 10000 pacjentów

Objawy niestrawności (zgaga, nudności, wymioty), bóle brzucha, rzadko stany zapalne w obrębie żołądka i jelit; choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy bardzo rzadko prowadząca do krwotoków i perforacji z odpowiednimi objawami laboratoryjnymi i klinicznymi.

Rzadko opisano przemijające zaburzenia czynności wątroby ze zwiększeniem aktywności aminotransferaz.

Zawroty głowy i szumy uszne, będące zazwyczaj objawami przedawkowania.

Zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krwawienia, czasu protrombinowego, trombocytopenia. Obserwowano krwawienia takie jak: krwotok okołooperacyjny, krwiaki, krwawienie z nosa, krwawienia z dróg moczowo-płciowych, krwawienia dziąseł. Rzadko lub bardzo rzadko odnotowano poważne krwawienia takie jak: krwotok z przewodu pokarmowego, krwotok mózgowy (szczególnie u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem i (lub) w przypadku równoczesnego podawania leków hamujących krwawienie), które w pojedynczych przypadkach mogą potencjalnie zagrażać życiu. Krwotok może prowadzić do ostrej lub przewlekłej niedokrwistości w wyniku krwotoku i (lub) niedokrwistości z niedoboru żelaza (na przykład w wyniku utajonych mikrokrwawień) z odpowiednimi objawami laboratoryjnymi i klinicznymi, takimi jak: astenia, bladość, hipoperfuzja.

Rzadko po długotrwałym stosowaniu dużych dawek kwasu acetylosalicylowego występowała martwica brodawek nerkowych i śródmiąższowe zapalenie nerek.

Reakcje nadwrażliwości z odpowiednimi objawami laboratoryjnymi i klinicznymi w tym: astma, odczyny skórne, wysypka, pokrzywka, obrzęk, świąd, zaburzenia sercowo-oddechowe. Bardzo rzadko ciężkie reakcje włączając wstrząs anafilaktyczny.

Bardzo rzadko hipoglikemia.

Długotrwałe przyjmowanie leków zawierających kwas acetylosalicylowy może być przyczyną bólu głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek.

Długotrwałe przyjmowanie leków przeciwbólowych, szczególnie zawierających kilka substancji czynnych może prowadzić do ciężkiego zaburzenia czynności nerek i niewydolności nerek.

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane nie wymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.

Nie stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji lub domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę co zrobić z lekami, których się już nie potrzebuje. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

Lek Bestpirin należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli

Zwykle stosuje się 1 tabletkę 75 mg kwasu acetylosalicylowego raz na dobę.

W zapobieganiu występowania przejściowych napadów niedokrwiennych (TIA) i niedokrwiennego udaru mózgu u pacjentów z TIA zwykle stosuje się 150 mg 1 raz na dobę.

Tabletki należy przyjmować doustnie, najlepiej po posiłkach, nie dzielić, nie rozgryzać, popijać dużą ilością wody.

Lek Bestpirin 75 mg tabletki powlekane dojelitowe przeznaczony jest do stosowania doustnego.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Bestpirin

Przedawkowanie łagodne: niekontrolowane drżenie rąk, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku, biegunka, bóle brzucha, senność, przyspieszenie i pogłębienie oddechu, nudności, wymioty, szumy uszne, wrażenie osłabienia słuchu, bóle i zawroty głowy, dezorientacja; objawy te mogą przeminąć po zmniejszeniu dawki.

Przedawkowanie ciężkie: początkowo przyspieszony oddech, następnie spłycenie oddechu i trudności w oddychaniu, gorączka, kwasica ketonowa, zasadowica oddechowa, kwasica metaboliczna, śpiączka, wstrząs sercowo-naczyniowy, niewydolność oddechowa, ciężka hipoglikemia, obecność krwi w moczu, drgawki, omamy, ketonuria, proteinuria, hipokaliemia.

W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, a w przypadku ciężkiego zatrucia pacjenta należy natychmiast przewieźć do szpitala. Leczenie zatrucia polega na wykonaniu płukania żołądka, podaniu węgla aktywowanego, zastosowaniu diurezy alkalicznej. W ciężkich zatruciach może być konieczna forsowana diureza alkaliczna, dializa otrzewnowa lub hemodializa.

Pominięcie zastosowania leku Bestpirin

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Należy zażyć kolejną dawkę o zwykłej porze.

W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Substancją czynną leku jest kwas acetylosalicylowy.

Inne składniki leku to: celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon, talk.

Otoczka: kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer 1:1, dyspersja 30 %,

makrogol 4000, talk, glikol propylenowy, tytanu dwutlenek, lak czerwieni koszenilowej (E124), silikonowa emulsja przeciwpienna.